Τύχη μέσα στην ατυχία!

Ξύπνησα και άρχισα να ετοιμάζομαι. Άλλο ένα γραφείο γεμάτο χαρτιά και εκκρεμότητες με περίμενε έτοιμο να κατασπαράξει τις όποιες θετικές σκέψεις μου είχαν απομείνει.Έφυγα από το σπίτι βιαστικά, αφήνωντας πίσω το ζεστό κρεβάτι μου και ξεχνώντας για μια ακόμη φορά να πιω το χάπι του θυροειδή.
Πηγαίνοντας προς τη στάση έβλεπα το λεωφορείο να απομακρύνεται... Η πρώτη βρισιά βγήκε από τα χείλη μου νωρίς νωρίς σήμερα και μάλιστα καθόλου δειλά. Αποφάσισα να τραβήξω το δρόμο προς την παραλία, πιστεύωντας πως το 904 θα περάσει γρηγορότερα από αυτό που νωρίτερα με άφησε πίσω του. Η δεύτερη βρισιά δεν άργησε να ξυπνήσει. Το λεωφορείο ξεμάκραινε καθώς κατέβαινα την κατηφόρα.
Μόλις βγήκα στην παραλία κατάλαβα ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, ότι δεν υπάρχει λόγος να βιάζομαι, ότι τα μικρά πράγματα είναι αυτά που μετράνε πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο στη ζωή μας, ότι λίγα λεπτά ατενίσματος του ουρανού έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από το να φτάσεις στο γραφείο στην ώρα σου!!!
Ιδού η ανταμοιβή μου...

Ο παράγοντας τύχη

Τα πιο συναρπαστικά πράγματα στη ζωή γίνονται τυχαία...