Τι στο καλό;

Προσπαθώ να καταλάβω τι στο καλό μας έχουν περάσει και μας κοροιδεύουν μέσα στα μούτρα μας... Αρχικά απορώ και θεωρώ πως μας έχουν για βλάκες που νομίζουν ότι όλες αυτές οι διαφημιστικές καμπάνιες δε φτάνουν απλά στα αυτιά μας αλλά μας επηρεάζουν κιόλας! Δε θέλει όμως πολλή σκέψη, με απλή παρατήρηση κατάφερα να βγάλω τα συμπεράσματά μου. Δε μας περνάνε τυχαία για κορόιδα γιατί πολύ απλά είμαστε κορόιδα. Μας πλασάρουν ένα υπέροχο κατάμαυρο, γυαλιστερό αυτοκίνητο με όλα τα κομφόρ μέσα. Ραδιόφωνο, κλιματιστικό, τηλεόραση στα πίσω καθίσματα και στο ταμπλό, θήκη για τον καφέ, τασάκι, θερμαινόμενα καθίσματα. Ευτυχώς, μιας που το αυτοκίνητο έχει γίνει το δεύτερο σπίτι μας. Πάλι καλά που τα έχουν κάνει και ψηλά γιατί δε θα ανεχόμουν να βγαίνουν από πάνω μου όλοι αυτοί οι κακομοίρηδες που πάνε στην άλλη άκρη της πόλης με το λεωφορείο στιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Τι τέλεια που έχω εδώ μέσα την άνεση μου, ολομόναχος όπως είμαι κι ας φτάσω του χρόνου σπίτι μου, κι ας συνενοούμαι με το Νίκο με post it. Θα μπορούσε να είναι και χειρότερα, θα μπορούσα να χάνω την αγαπημένη μου σειρά αλλά χάρη στο υπεραυτοκίνητό μου, το οποίο έχει γίνει πλέον γκρι από τη σκόνη και το καυσαέριο, θα τη δω τελικά. Και αυτήν και πολλές άλλες. Πάλι καλά που υπάρχει και το bluetooth, το είχα ξεχάσει. ΕΥΤΥΧΩΣ!